بشنو
نَخوت: خود پرستی و خودبینی است. باد دماغ است.
ناموس: در اصل به معنی دین و قانون است. در زبان صوفیان غالبا به معنای شهرت و آوازه‌ای به کار رفته که صاحب آن شایستگی آن را ندارد و در واقع خودشناسی حاصل از ریاکاری است. اصل کلمه یونانی و به معنی عادت و شریعت است.
نخوت و ناموس: خودبینی و خودنمایی