بشنو
مولانا در مثنوی کلمه جان را به معنای آن وجود حقیقی ما و شاید معادل روح به کار می‌برد. در هر صورت جان آن وجود اصلی و حقیقی ما است که سوار بر مرکب تن است و یا در قفس جسم و تن محبوس است.
جانِ جان یا جانان آن وجود مقدسی است که جان همه ما در واقع از آن جان گرفته شده است و صاحب همه جانها اوست. او که از روح خود در ما دمیده است.