فهرست مثنویchevron_leftدفتر اولchevron_leftپادشاه و کنیزکchevron_leftبیان آن که کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود
| همچو اسماعیل پیشش سر بنه | شاد و خندان پیش تیغش جان بده |
| تا بماند جانْت خندان تا ابد | همچو جان پاک احمد با احد |
| عاشقان آن گه شراب جان کَشند | که به دست خویش خوبانشان کُشند |
| شاه آن خون از پی شهوت نکرد | تو رها کن بدگمانی و نبرد |
| تو گمان بردی که کرد آلودگی | در صفا، غِش کی هلد پالودگی؟ |
| بهر آن است این ریاضت وین جفا | تا برآرد کوره از نقره جُفا |
| بهر آن است امتحان نیک و بد | تا بجوشد، بر سر آرد زر زبد |
| گر نبودی کارش الهام اله | او سگی بودی دراننده، نه شاه |
| پاک بود از شهوت و حرص و هوا | نیک کرد او، لیک نیکِ بدنما |
